اعداد حروف و نحوه محاسبه حروف کلمات ( دایره ابجد )

دایره ابجد ٢٨ حرف است که در زبان فارسی و عربی مورد استفاده قرار می گیرد. اگر بخواهیم آن حروف را بنویسیم به هر ترتیبی می توان نوشت ، لکن برای آن حروف دایره هایی مرتب نموده اند و هر کدام از آن ها را اسمی گذارده اند.

مثلا دایره ( ابتث ) به این ترتیب :

ا ب ت ث ج ح خ د ذ ر ز س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک ل م ن و ه ی

همین طور دایره ای دیگر که آن را " ابجد " می گویند :

ا ب ج د - ه و ز - ح ط ی - ک ل م ن - س ع ف ص - ق ر ش ت - ث خ ذ - ض ظ غ

حروف بالا را هشت قسمت کرده اند و هر قسمت را یک کلمه قرار داده اند به این ترتیب:

اَبجَد - هَوّز - حُطّی - کَلمِن - سَعفَص - قَرِشَت - ثَخِّذ - ضَظِغ

بعضی این هشت اسم را اسم هشت مَلَک گفته اند ،

بعضی گفته اند که اینها اسم هشا پسر سلطانی بوده است ،

برای آگاهی از نقل قول ها ( کتاب جزوات میرداماد )

حدیث نبوی :

" تَعَلَّموا اَباجاد وَ تَفسیرُها "

اعداد روح اند و حروف قالب آن هاست. بنابراین معلوم می شود که ابجد بسیار قدیمی است و متعلق به عالم بالا دارد ، برای هر حرفی عددی معین شده است و آن حساب را ابجد ( جُمَل ) می گویند.

ا (١) ،ب(٢) ،ج(٣) ،د(۴) ،ه(۵) ،و(۶) ،ز(٧) ،ح(٨) ،ط(٩) ،ی(١٠)

ک(٢٠) ،ل(٣٠) ،م(۴٠) ،ن(۵٠) ،س(۶٠) ،ع(٧٠) ،ف(٨٠ ) ،ص(٩٠)

ق(١٠٠) ،ر(٢٠٠) ،ش(٣٠٠) ،ت(۴٠٠) ،ث(۵٠٠) ،خ(۶٠٠) ،ذ(٧٠٠) ،ض(٨٠٠) ،ظ(٩٠٠) ،غ(١٠٠٠)

قواعد :

برای گرفتن اعداد حروف بهتر است که جمله ای را که می خواهند عدد بگیرند

١- آنطور که تلفظ می شود ، به طور جداگانه و مقطّع بنویسید

٢- اعداد آن ها را جمع کنید.

مثال : ( حَسَن ) = ح س ن = ٨ + ۶٠ + ۵٠ = ١١٨

و به همین ترتیب همه ٨ ۶٠ ۵٠ را باید عدد گرفت.

گاهی در حروف حرفی مشدّد می باشد ، مثل ( محمّد ) که " میم " در این اسم مشدّد است. چون در نوشتن یک حرف نوشته شده است و دو حرف در تلفظ است از همین رو یک حرف به حساب می آید ، نه دو حرف! پس عدد محمد ؛ ٩٢ است ، نه ١٣٢‌!

و همچنین است حروفی که اشباع شده باشند ، مثلا :

سوره مبارکه نور آیه  ٩ : ( یَدرَوا ) که در تلفظ دو " واو " است و در نوشتن یکی

سوره مبارکه نحل آیه ۶١ : ( اَلَّذینَ اصطَفَی الله ) در اینجا ، الف اشباع شده است و در تلفظ دو الف معلوم می شود ولی در حساب عدد یک الف محسوب خواهد شد.

بعضی موارد " نون " غیبی در جمله می باشد. مثلا :

سوره مبارکه سباء آیه ۶١ : ( بَعضُهُم اِلی بَعضنِ القول )

سوره مبارکه صافات آیه ٧ : ( بزینـةنِ الکَواکِب )

این قسم " نون " ها ، عدد ندارند و محسوب نمی شوند.

حمزه هایی که در آخر کامات عربی می باشند مثلا :

( مَن یَشاءُ )

( اَولیاءَ الله )

که همزه بعد از الف است ، در

( یَوءُدُهُ )

که همزه بین " واو " و " دال " است ، یک عدد به حساب می آید و در بعضی موارد چون تلفظ نمی شود و بر صفحه نوشته نمی شود ، به حساب نمی آید مانند :

انبیا ، اولیا ، اصفیا ، اشقیا ، ازکیا

در بعضی موارد همزه نوشته شده ، ولی تلفظ نمی گردد که به آن همزه مضاف گفته می شود. مثل :

همزه های بالای این کلمات که در اینجا به صورت " ی " نمایش داده می شوند :

مایه ی دانش ، قدوه ی تکوین ، وسیله ی نجات ، زبده ی انام

که علامت ربط کلمه ی اول به کلمه ی دوم است و عدد ندارد.

بین حروف هم مانند سایر اشیاء ؛

رابطه ، تناسب ، اُنس ، محبت

وجود دارد. ( موسی / سینا ) که اگر این دو را تجزیه کرده در دو سطر بنویسیم ، بعد بینشان خطی به نشانه ی تقارن رسم کنیم ، باز در دو طرف خط تقارن ، این دو اسم پیدا می شوند.